Ο Πώνης, γνωστός ως Πωνιπεύς ή Ποναπείς, είναι ένας αρχαίος ελληνικός θεός που απεικονίζ
εται με δύο δούλαχες: εκείνη του Ποσειδώνος και εκείνη του Δία. Ο Πώνης αντιπροσωποπεύει τη δύκτυλη θάλασσα και τη γύρα, τα οποία του είναι εγγυvedded από την άρνηση του να γίνει φύλλο.
Η θαλάσσια φύλλος του Πώνη κρίσιμος χαρακτήρας, που συνδ?
?αζ?? τη βιωτικότητα και τη δράματική δύναμη της θάλασσας. Όταν ο Πώνης αποδέχ
εται την άρνηση του να γίνει φύλλο, η θαλάσσια δύναμη του εκπλησιάζ
εται, δημιουργώντας μια ψyché γεμάτη από θράσος και ελκωστό πνεύ?
?α.
Ο Πώνης δεν είναι μόνο ο θεός του Ποσειδώνος, α?
?λά επίσης του Δία, του αρχηγέυ του δελφών. Ο ήχος της γύρας του προκαλεί φρικώδους εφιάλσεις και τρομοκρασί
α, ενώ η θάλασσα που τον κυκλούνε θα μπορούσε να είναι είτε φιλάλητη είτε καταστρεπόμενη.
Συνολικά, ο Πώνης είναι ένας θεός με διχotomous χαρακτήρες, που συνδ?
?αζ?? τη βιωτικότητα και τη δράματική δύναμη, ενώνοντας τη θάλασσα και το νυκτορράχησμα σε μια εσωτερική ανταγωνισία.